IJs, kou en magie: de Polar Night Run in Tromsø
7 januari 2023 – Halve marathon – Tromsø
Elk jaar verandert Tromsø, in het noorden van Noorwegen, begin januari in een sprookjesachtige looplocatie tijdens de Polar Night Run. In het donker, met sneeuw onder je voeten en ijzige wegen voor je, kun je kiezen uit een halve of hele marathon.
Avontuurlijk? Absoluut. Bijzonder? Zonder twijfel. Dit is hardlopen op z’n meest magische manier — omringd door kou, noorderlicht (met een beetje geluk) en de stilte van de poolnacht.
Polar Night Run Tromsø 2023 – Hardlopen onder het noorderlicht
Een avontuur in hartje winter
In mei 2020 schreef ik me vol enthousiasme in voor de Polar Night Halve Marathon in Tromsø. Januari 2021 zou het worden. Maar zoals bij zoveel plannen dat jaar, gooide corona roet in het eten. De eerstvolgende kans kwam pas in januari 2023. En dit keer zou ik niet alleen gaan: mijn dochter Carla ging mee — voor haar zou dit zelfs haar allereerste halve marathon worden.
Koud? IJzig koud. En dus goed voorbereid
21,1 kilometer hardlopen bij een gevoelstemperatuur van -20°C. Kleding was key. We kozen zorgvuldig onze lagen, met het doel: warm blijven zonder oververhit te raken.
Op weg naar het noorden
Op 3 januari reisden we af naar Düsseldorf en verbleven daar in het Van der Valk hotel, zodat we de volgende ochtend ontspannen op tijd bij het vliegveld zouden zijn. Onze hardloopoutfits en schoenen zaten veilig in de handbagage; de rest in de koffer. Na een goede nachtrust en stevig ontbijt, gingen we op pad. Via Oslo vlogen we naar Tromsø. Daar aangekomen checkten we in bij het Clarion Hotel en maakten meteen een eerste verkennende wandeling. Het was donker, alles was wit — en prachtig.
Bezoek aan BARA Sportswear in Harstad
De volgende dag reisden we per boot naar Harstad. We verkochten BARA via onze webshop Hiphardlopen, en dit was de perfecte kans om het team eindelijk persoonlijk te ontmoeten. We droegen tijdens de halve marathon ook hun winterbroeken en -shirts — want als iemand verstand heeft van warme hardloopkleding, dan zijn het de Noren wel.
Na aankomst in Harstad checkten we in bij het Quality Hotel en deden we een korte testloop van 5 km — ideaal om te wennen aan sneeuw, ijs en temperaturen onder nul. Onze conclusie: spikes niet nodig, maar een extra laagje wél.
Magie in de lucht: het noorderlicht
Die avond werden we getrakteerd op het noorderlicht! Wat een spektakel. Wel bitter koud, dus het werd een afwisseling van buiten kijken en binnen opwarmen.
De volgende ochtend bezochten we BARA. Na een warm welkom, rondleiding en goed gesprek over ons assortiment, namen we afscheid en stapten weer op de boot naar Tromsø.
Noorderlicht Safari & laatste voorbereiding
Terug in Tromsø wachtte er nog iets bijzonders: een Noorderlicht Safari. Met gids Karin reden we naar een afgelegen BBQ-hut in de sneeuw. Daar werden we niet alleen warm ontvangen, maar ook opnieuw getrakteerd op dansende lichten aan de hemel. Rond 03.00 uur kwamen we terug in het hotel — laat, maar we konden uitslapen: de halve marathon was immers pas 's avonds.
Polar Night Run – D-Day in het donker
7 januari. Race day. De wind gierde vanaf zee, de gevoelstemperatuur was -20°C en onze walvisexcursie werd wegens het weer afgelast. Niet bepaald motiverend, maar wél avontuurlijk.
We deden het rustig aan, maar kwamen uiteindelijk te laat bij de start. Het startvak was al leeg, dus we moesten sprinten om de groep in te halen. Tijdens het klimmen over het hek verloor ik zelfs een startnummermagneet — die bleef ijzig aan het hek plakken.
Langs de route hoorden we allerlei talen — het deelnemersveld was internationaal. We liepen even samen met Amerikanen, maar hun fotostops haalden me uit mijn ritme. Dus zetten we aan voor een eigen tempo.
De route ging over besneeuwde wegen met grind en ijs. De paden waren redelijk goed begaanbaar, maar op sommige plekken moesten we goed opletten. Spikes bleken inderdaad niet nodig.
Carla leek te vliegen — heuvel op, heuvel af. Zelf kreeg ik last van stijve kuiten in de laatste 4 km, maar dankzij Carla’s tempo-pauzes bovenop de heuvels kon ik steeds weer aansluiten.
Koud publiek, warm hart
Er stond niet veel publiek langs de kant (begrijpelijk), maar wie er wél stond, was enorm enthousiast. De route liep langs zee, tegen de wind in — heen naar het vliegveld, lusje maken, en dan dezelfde weg terug.
Na 2 uur en 40 minuten liepen we over de finish. Geen toptijd, maar het gevoel van overwinning was er absoluut. Zwaar? Ja. Onvergetelijk? Nog veel meer.
Tromsø, je was koud, magisch en onvergetelijk. Deze halve marathon was er een voor in het hart.
Reactie plaatsen
Reacties